W ubiegłym roku zainteresowałem się tematyką IOT i automatyki domowej. Zacząłem tak jak wszyscy – od zakupu Sonoffa Basic i wpięcia go w miejsce włącznika w lampce biurkowej. Włączanie i wyłączanie lampki nigdy nie było tak zabawne. Przyszła jednak refleksja – czy chcąc poważniej automatyzować domową elektronikę jestem skazany na trzymanie się jednego producenta? Czy kupując urządzenia od różnych producentów będę musiał żonglować aplikacjami do sterowania? Gdzie więc ta wygoda o której się tak mówi w tym kontekście?
Okazało się, że ktoś inny też się nad tym zastanawiał i powstały liczne projekty systemów integrujących na różne sposoby urządzenia IOT. Jednym z nich jest Home Assistant – otwartoźródłowy system automatyki domowej pozwalający na różne sposoby komunikować między sobą urządzenia różnych producentów. Jest to chyba jednocześnie największy tego typu projekt, obsługujący większość znanych mniej lub bardziej producentów urządzeń IOT.
Bawiąc się Home Assistantem około pół roku, próbowałem zintegrować go z asystentami głosowymi – Alexą, Google Home i MyCroftem, zbudowanymi w ramach testu w oparciu o raspberry pi, kartę dźwiękową na usb, tani mikrofon i głośniki.
Niestety, o ile technicznie wszystko dawało się uruchomić całkiem łatwo, o tyle do użytkowania nie mogłem się przekonać. Polecenia „Turn off the light in łazienka” czy „What’s the weather in Łódź” wprawdzie przechodziły mi przez gardło, ale jednak nieco łamały język.
Wtedy trafiłem na projekt AI-Speaker, czyli polski fork Home Assistanta rozszerzony o autorskie funkcje (m.in głosowe). Po rozważeniu wszystkich za i przeciw, złożyłem zamówienie w oficjalnym sklepie na allegro.
Urządzenie obecnie oferowane oznaczane jest jako wersja DEV1. Mimo to twórcy podchodzą do projektu w sposób profesjonalny – nie jest to po prostu przeflashowany mediabox, na obudowie znajdują się logotypy projektu.
W zestawie otrzymujemy urządzenie, zasilacz, kabel HDMI, instrukcję szybkiego uruchomienia oraz wizytówkę.
Pierwsze uruchomienie nie nastręczyło mi większych problemów – powinien sobie z nim poradzić każdy dotychczasowy użytkownik Home Assistanta. Różni się jedynie port na którym wystawione jest WebUI – jest to 8180 zamiast 8123.
Dalej jest… swojsko 🙂 Wita nas znany interface z niewielkimi zmianami layoutu. Użytkownicy Home Assistanta znowu poczują się jak w domu.
Uwagę przykuwa kilka funkcji w które wyposażony jest AI-Speaker a które nie były obecne w Home Assistancie.
Pierwszą jest oczywiście asystent głosowy, który jest… hmm… najlepszym tego typu asystentem w tego typu urządzeniu. Ogólnie wypada średnio – w wersji wbudowanej w urządzenie wprawdzie mówi po polsku, ale z użyciem angielskiego syntezatora mowy przez co jest trudny do zrozumienia. Wersja w aplikacji na telefon korzysta już z innego silnika, przez co jej wymowa jest płynna, ładna. Można nawet wybrać z pośród kilku różnych głosów.
Kolejną funkcją wartą uwagi jest sprzężona z asystentem witryna internetowa. Każdy asystent posiada swój numer identyfikacyjny pod którym podpina się do internetu i pozwala na dostęp do bramki z poziomu przeglądarki internetowej z dowolnego miejsca poza siecią domową.
W środku urządzenia znajdziemy procesor Amlogic S905W, moduł pamięci eMMC SanDisk SDIN7DU2-8G, 1GB DDR SDRAM Micron (w dwóch układach D9PFK) . Całość pracuje pod kontrolą Androida 7.1.2
Uważam to urządzenie za wartą uwagi ciekawostkę – platforma Home Assistant wzbogacona o autorskie rozwiązania daje nadzieję na stabilny fundament tego niezależnego projektu a i twórcom nie brakuje pomysłów na wzbogacanie jej funkcjonalności. Cieszy mnie też to, że autorzy nie próbują ukrywać tego, że ich projekt jest oparty o HA – zachęcają wręcz do wykorzystywania rozwiązań bezpośrednio z platformy źródłowej, zastrzegając jednak to, że nie dają gwarancji na ich działanie z tą odnogą.
Podoba mi się również platforma – sądzę że urządzenie wyposażone w pamięć eMMC zniesie więcej niż połączenie Raspberry Pi i karty SD proponowane w przypadku Home Assistanta.